Fıkra Köşesi

Hasan Zengin

Yanıkları Atma;

Temel ile dursun Amerika’da itfaiye teşkilatına girerler, yangın ihbarı alınır. Çok katlı bir binada kreşte yangın çıkmıştır. İtfaiyeci merdiveni çalışmaz. Temel yukarı çıkar. Dursun aşağıda kalır. Temel aşağıda bekleyen Dursun’un kucağına çocukları atmaya başlar. Temel atar, dursun tutar, kaldırıma koyar. Bir çocuk, iki çocuk, üç çocuk, derken beşinci zenci çocuktur.. Temel bırakır, dursun yakalamak için kollarını açmaz. Çocuk paat yerde. Tekrar at, tut kenara koy, tut at kenara koy. Temel yine zenci çocuk atar. Dursun yine tutmaz. Çocuk paat gene yerde.. Dursun yukarı bağırır:

-“uşağum yanıkları atarak vakit kaybetme..”

 

Tımarhane;

Tımarhanenin birinde bir gün isyan çıkmış. Deliler salon gibi bir yerde toplanmış, sağı solu dağıtıyorlarmış. Doktorlar dahil hiç kimse bunlara yaklaşamıyormuş; deli ya!. Hastanenin Başhekimi ‘- Bir şey yapmak lazım’ demiş ve odasına dalmış, kitapları karıştırmaya başlamış. Bir süre sonra çıkmış ve diğer doktorlara şöyle demiş..

‘- Şimdi Doktorlardan biri soyunup koşa koşa delilerin yanına gidecek ve ‘Ben canlı bombayım’ diye bağıracak, literatüre göre bunlar dağılacak, başaracağız!..’

Doktorlar kendi aralarında birini seçmişler ve çırılçıplak soymuşlar. Kapıyı açmışlar ve ‘- Hadi şimdi!..’ demiş Başhekim…. Çıplak doktor başlamış koşmaya ve bağırmaya….

– Ben canlı bombayım, ben canlı bombayım, patlayacağım…’ Deliler bakmışlar Doktora. Sonra yakalayıp pencereden aşağıya atmışlar.

– Eyvah!..’ demiş başhekim…

– Literatüre göre yeniden denememiz lazım’ deyip başka bir Doktoru soymuşlar ve onu da yollamışlar delilerin arasına… O da çıplak bir vaziyette dalmış delilerin arasına..

– Ben canlı bombayım patlayacağım’ diye bağırmış ama, onu da yakalayıp atmışlar pencereden deliler…

Başhekim bakmış ki olmuyor…

– Ben gidiyorum!..’ demiş . O da soyunmuş diğerleri gibi dalmış odaya… Deliler Başhekime bakınca…!..hepsi odalarına kaçışmışlar, ortalık sakinleşmiş.

– Bu duruma bütün Doktorlar şaşırmış tabii ki …

Sonra Başhekimi neden pencereden atmadılar diye araştırmaya başlamışlar…

Ve delilere sormuşlar…..

– Diğerlerini aşağıya attınız da onu neden atmadınız?’..

Deliler hep birlikte cevap vermişler:

– Onun fitili çok kısaydı… Her an patlayabilirdi… kendimizi sağlama aldık…

 

Düello;

Adamın biri işten eve gelmiş. Bir bakmış karısı başka bir adamla yatakta yatıyor. Hemen tabancasını almış

ve öteki adama:

– ‘Madem karımı istiyorsun onu benden erkek gibi almalısın. Seni düelloya davet ediyorum’… Öteki adam hemen bunu kabul etmiş, ikisi birlikte yandaki odaya gitmişler, kapıyı kapatmışlar, sonra kadının kocası öteki adama fısıldamış;

– ‘Aslında kimsenin canının yanmasına gerek yok, ikimizde havaya ateş edelim sonra ölmüş gibi yere yatalım, karım ilk önce hangimizin yanına koşarsa en çok sevdiği odur’… Böylece ikisi havaya bir el ateş edip hemen kendilerini yere atmışlar…

Kadın silah sesini duyar duymaz koşarak içeri girmiş… Yere yatan iki adama bakmış ve bağırmış:

– ‘Hayatım çıkabilirsin, ikisi de öldü..!!!!’

 

Papuç;

Nasrettin Hoca pazarda pabuç satarmış.

– gelin efendiler gelin, altı kağıt bunlar altı kağıt!

gelmiş bir müşteri, parasını verip satın almış. Ancak o da nesi? pabuç ilk yağmurda ıslanıp paramparça olmasın mı? Adamın öfkesi ta tepesine çıkmış, hoca’nın yolunu tutmuş, hesap sormağa gitmiş.

– hoca nedir bu? suyu görür görmez mahvoldu pabuçlarım.

hoca da şöyle demiş;

– e bar bar bağrındık ya ”altı kağıt” diye.

 

Adamın Duası;

Adam karısını o kadar çok seviyor ki, her akşam yatarken onun için şöyle dua edıyor; “Allah’ım… Onun başı ağırmasın, benimki ağırsın… Onun bir yeri kırılmasın, benimki kırılsın… O üzülmesin, ben üzüleyim…” Son olarakta da şöyle diyordu; “Allah’ım… Onu dul bırakma, beni dul bırak…”

 

Temel Hacda;

Temel hacca gitmiş

Israrla namazları kadınların arasında kılıyor. Suudi polis ne yapsa baş edemiyor. Arapça bilen bir Türk bulup sormuşlar..

Cevap:

-Ben anamın yerine hacca geldim.

 

Hiç Arkadaşın Kalmaz;

Temel eve aniden gelmiş. Fadimeyi yatakta İdrisle görünce çekmiş silahı İdrisi vurmuş Fadimeye dönmüş, sormuş.

“Ne diyeceksin bakalım?.”

Fadime: “Sen böyle olur olmaz saatlerde eve gelmeye devam edersen, yakında hiç arkadaşın kalmaz!..”